Naar Berlijn

Vandaag was het wat vroeger opstaan om in te pakken en op tijd aan het Ozeanum te staan waarvoor we tickets hadden gekocht twee dagen geleden. Al goed want om 1000 uur was het al helemaal uitverkocht. Het museum vertelt alles wat je over zeeen en oceanen wilt weten met extra aandacht voor de Oostzee. Er zijn ook mooie aquaria met vissen uit heel Europa, wat op zich het meest interessante was. Het gaf ons niet echt een waw gevoel voor de rest, maar het is in Stralsund echt een must see. 
 

Nadien kon Koen eindelijk zijn visbroodje en kibbelingen eten en dat smaakte! Marie en Nathalie kochten een drankje met boba, een nieuwe hype, bolletjes met smaak die je dan laat ploffen in je mond, opgezogen door een rietje uit een sapje of thee, speciaal maar ook lekker.  In de dichtbije McDonalds zagen we onze Belgische Hockey ploeg zijn kwartfinale winnen en Nina Derwael goud behalen! 

Dan zetten we onze rit verder naar Berlijn. Deze keer was het Marie die last had van misselijkheid. Ze mocht vooraan zitten tot aan onze eindbestemming. 
We stopten nog even in Ravensbruck dat op de weg lag. Van dit kamp is echter nog weinig overgebleven en wat er nog rechtstaat weinig authentieks aangezien de Russen er tot in de jaren 90 gebruik van hebben gemaakt als kazerne. Toch laat het een diepe indruk na. Het vredige dorp aan de andere kant van het meer had zicht op de gaskamers en crematoria, weinig geloofwaardig om dan te beweren dat ze van niets wisten...

In het oude gebouw van de Commandant is er een uitgebreid museum ondergebracht dat we niet hebben bezocht aangezien de kinderen begrijpelijk niet mee wilden.  Ook raar is dat de oude woningen van de SS kampbewakers nu gebruikt worden als jeugdherbergen en voor scoutskampen... toch vreemd om daar te logeren denk ik dan.

We kwamen aan in onze woning in Berlijn, zeg maar luxe woning😱 hier willen we wel wat langer blijven. Ruimte zat, een tuin, twee terrassen, een binnenzwembad(je), sauna… komt helemaal goed. Na het uitpakken en een flinke regenbui namen we de bus om te gaan eten. Het werd Japans, in onze hippe wijk kan je alle nationaliteiten proeven. En wat een openbaar vervoer toch, daar kan de Lijn toch wat van leren:snel, elektrisch, met tv schermen om de haltes aan te kondigen, usb aansluitingen aan elke stoel. En wat vriendelijke chauffeurs, die tijd namen om ons tickets te verkopen, advies gaven, en op de terugrit werd het nog beter, toen we tickets wilden kopen zei hij gewoon: ach laat maar, gaan jullie maar zitten… 👍

Zo en nu genieten van een goede nachtrust, we kunnen het gebruiken.