Potsdam

Onze laatste dag in Berlijn brachten we door in Potsdam. Zes jaar geleden hebben we alle kastelen al bezocht, en ook het Cecilienhof waar de conferentie van Potsdam plaatsvond in 1945 met Stalin, Truman en Churchill/Attlee. In dit gebouw werd Europa in twee gedeeld, het ijzeren gordijn, weet u nog wel.
 Toen waren we met de kinderen zo moe van die afstanden af te leggen tussen de verschillende paleizen en dan nog de paleizen zelf te bezoeken, dat we ze bijna niet terug in de auto kregen. Nu hebben we er een leuke fietstocht van gemaakt.

Na onze rampzalige ervaring in Zion NP twee jaar geleden, is de ban doorbroken. Fietsen in de kasteeltuinen, van het ene paleis naar het andere, langs alle bijgebouwen, door de kleine stad Potsdam, langs het meer, langs veilige vaak aparte fietswegen, het werd een leuke dag. Geen pijnlijke voeten, maar dan wel pijnlijke benen, want er waren toch wel een paar onverwachte venijnige hellingen die beklommen moesten worden.

Maar het was een heel gezellige afsluiter, al was de weg niet altijd goed aangegeven. En Koen kreeg ook nog wat, want de reden langs de brug Glienicker, beter gekend in Hollywood als de bridge of spies, naar de gelijknamige film met Tom Hanks. Van de maquette die we eerder zagen deze week leek de brug veel groter en indrukwekkender dan in werkelijkheid, maar goed daar zijn we dan ook weeral geweest. Potsdam blijft wel een mustsee voor wie van paleizen houdt, al werd er ook hier veel heropgebouwd na de oorlog. Na onze zware inspanning trakteerden we onszelf op een lekker ijsje, met slagroom vooraleer naar de stad terug te keren. 

We eindigden de dag langs het Hard Rock cafe om een paar tshirts te gaan kopen, ook een must in onze vakanties, eten was geen optie want er was zoals elke dag al een file tot aan de straat. We aten bij de nabije Savigny platz in een Vietnamees restaurant en op de terugweg naar het hotel was Koen plots verdwenen, hij liep achter ons, en plots was hij weg… wij maar overal kijken en zoeken, niet te vinden… Bleek dat hij ook hier Ekerenaars was tegengekomen en daar met hen aan tafel was gaan zitten op het terras. Het smsje dat hij had gestuurd had wat vertraging opgelopen. Na een halfuurtje plezierig bijbabbelen gingen Nathalie met de kinderen naar het hotel en bleef Koen naar goede gewoonte nog even plakken…

Morgen verlaten we Berlijn en rijden we richting het Harzgebergte, maar dat is dan weer een ander verhaal…