Woensdag 22 juli Comacchio, Pomposa en Venetië

Vandaag verlieten we de Emilia Romagna en reden we naar de Veneto met als einddoel Venetie. Na een hartelijk afscheid met onze eigenaars reden we eerst richting Comacchio , een dorpje dat vergeleken wordt met Venetie dat ligt aan de Po delta boven Ravenna. Enige stress onderweg toen een Zwitser voor ons in de peage er maar niet in slaagde om te betalen wat hem hevig getoeter van de Italianen achter ons opleverde en iedereen achteruit moest rijden... (en gevloek van Koen) hij stond er nog toen wij al wegreden, ocharme.

Comacchio is zeer klein en dus niet echt te vergelijken met Venetie maar heeft een zeer mooie brug ( met zowaar twee andere bubbels toeristen die voor fotos poseerden) en wat kanalen maar vooral massas restaurants terrasjes en souvenirwinkels, we voelden ons voor eerst echt op vakantie en ook veel volk op de been , we zagen Denen en Duitsers en hoorden zelfs Hollanders!!   En Italiaanse toeristen afgezakt van de nabijgelegen stranden

Dit bezoek ontlokte enthousiaste puberreacties waarvan we tot hiertoe gespaard waren gebleven : we hebben Venetie toch al gezien in Las Vegas? Zucht. Barbaros

Specialiteit van het dorp: paling in blik!

Na een drukke baan langs veel kmo zones, met zeer veel lege vervallen gebouwen, verlaten verkrotte woningen die toch aantonen dat het rijke noorden het economisch toch ook niet zo heel goed doet bereikten we Mestre, waar we een appartementje hebben al gelukkig met airco, want de 32 graden met zeer vochtige lucht voelt zwaar.

Na het uitpakken was Koen niet te stoppen en namen we de trein naar Venetië , een ritje van tien minuten. Marie was meteen verkocht en vond dit veruit de mooiste stad van de vakantie. Arthur vond het druk, en in vergelijking met de voorbije verlaten steden was het wel zo, maar naar Venetiaanse norm best ok. Voor een eerste wandeling liepen we tot aan de Rialto brug, aten daar iets in de buurt en liepen dan terug. Onderweg kwamen we veel terrasjes tegen met lege tafels, wat erop wijst dat het hier zeker niet te druk is. De kanalen zijn mooi groen, hier en daar een gondola met wat toeristen, en uiteraard veel souvenirwinkels die we tot hiertoe hadden gemist. Nog een stop langs een gelateria en 15000 stappen verder konden we terug naar ons hotel.