Zaterdag 18 juli naar Modena

We vertrokken vandaag weer op stap, naar Modena. Een stad unesco erfgoed, gekend om Pavarotti, Maserati, Ferrari en Balsamicoazijn oa. 
Het stadscentrum vonden we niet zo wow, heel oud allemaal wel, rustig uiteraard, leuke terrasjes en winkels, mooie galerijen om in de schaduw te wandelen. We hoopten een acetaia te bezoeken, waar ze balsamicoazijn produceren’ maar de enige in het centrum had enkel gidsen in het Italiaans, en de lieve dame van de toeristische dienst probeerde er een paar op te bellen, want alles is best op reservatie, maar kreeg niemand aan de lijn. Idem toen ze tickets wou reserveren voor het Enzo Ferrari museum... corona maakt het niet altijd gemakkelijk voor toeristen... 

We konden al gelukkig zelf tickets online met gsm bestellen met een vast tijdslot. Het komische is dat het Ferrari museum gelegen in in de straat van de gebroeders Maserati wiens hoofdzetel een klein beetje verderop ligt. Alles zeer streng en hygienisch uiteraard en weinig toeristen per tijdslot. Mooie wagens, in alle kleuren, jong en oud, een film op de muur projecteerd over het leven van Enzo Ferrari en een zaal vol motoren, enorme machines. Ook een dure souvenirshop die we aan ons lieten voorbijgaan. In Modena stopten we nog in een kleine winkel met lokale wijnen en Balsamico en kochten een flesje na het te hebben geproefd. Bij de rand van de stad stopten we bij een acetaia, wel zonder bezoek, waar we weer uitleg kregen over de goedkopere, bij ons gekend of igp’azijn, dat gemengd is met azijn, de condimento, dat net als de echte, in vaten wordt gerijpt, maar niet erkend als echte, en de zeer dure dop erkenning. Echt heerlijk allemaal en heel anders dan wat wij in onze keuken gebruiken. 
Thuis teruggekeerd gingen we na het zwemmen een warme braadkip halen in onze Pam en zagen we onze nieuwe buren uit Duitsland aankomen. Spannend...

Zo, ons dagje was weer lekker vol en plezant!