17 juli Death Valley -Mammoth Lakes

18 juli 2019 - Mammoth Lakes, California, Verenigde Staten

Gisterenavond genoten de kinderen van een nachtelijke zwempartij om 2100-2200 uur ( t’is hier al donker om 1930), welkom met het warme weer.

Vroeg vertrekken was vandaag de boodschap om de hitte voor te zijn. Het bleef dan ook rond 100 graden in de voormiddag al werd ook vandaag weer 118 (48 celsius) verwacht. Het verschil is dat er s’morgens nog geen hevige warme windstoten zijn die aanvoelen alsof je een warme haardroger op je voelt blazen. We stopten op de verschillende uitzichtspunten zoals Bad Water waar je op de diepste plek van Amerika zit(-85m onder de zeespiegel) en de warmste op aarde. Mooie zoutvlakten, maar ook de Mesquite dunes, zoals de naam het zegt zandduinen, oh zo mooi. We zagen er zelfs de lokale witte hagedis, mooi mooi. En dan reden we verder, de bergen door, af en toe zonder airco om de motor de sparen. Onderweg kwamen we geen vogelspotters tegen ( ervliegt hier niets) maar wel militaire vliegtuigen spotters , want het leger traint hier in de kloven de nieuwe piloten. Helaas konden wij niet als hen de hele dag wachten en zetten we onze route verder voor hun komst. Altijd rechtdoor, zo raar dat er hier nooit tunnels of haardpeldbochten zijn in de bergen. Op de middag stopten we in Big Pine bij een barbecue restaurant, kartonnen borden en enkel vlees ( of chips?!) , niets voor vegetariers dus, maar heel lekker, al vonden de kinderen dit ver uit hun comfortzone. De besneeuwde toppen van de Sierra Nevada kwamen steeds dichter tot onze eindstop voor vandaag: Mammoth Lakes, een skioord in de winter vol Oostenrijkse chalets, dit kan alleen in Amerika. De vegetatie veranderde weer op een paar uur tijd van dor woestijn, naar groene vruchtbare vlakten en besneeuwde bergtoppen.

We logeren nu in een houten cabin in de bossen, heel cosy met open haard. 

En we mochten ook op bezoek bij de tandarts omdat Koen sinds eergisteren een gezwollen tandvlees had en veel pijn. Al gelukkig kon er eentje ons ontvangen, een km van ons huisje en komt het met wat pijnstillers en antibiotica helemaal goed, maar het was een huge abses waarmee hij niet had kunnen blijven lopen zonder verzorging. Minder fijn wel.

Foto’s